Po dwóch poprzednich tomach, które tak dobrze mi się czytało, nie mogłam nie sięgnąć po tom trzeci. Okładka utrzymana w tym samym klimacie i oddająca też treść. Tym razem nie mamy mrocznego lasu, a jakieś mury, być może ruiny, mroźną zimę, śnieg i Ninę z bronią w ręku. Już sam tej fakt sprawia, że chcę wiedzieć, co dalej się wydarzyło z młodymi bohaterami i jakie przygody zafundowała im autorka.
„Obudziło ją zimno. Nie takie zwyczajne zimno jak wtedy, gdy w styczniową noc człowiek przypadkiem zrzuci z siebie kołdrę, ale paskudny, przenikliwy ziąb, docierający do najgłębszych zakamarków ciała i wygryzający z nich resztki ciepła. Zimno, to była jej pierwsza myśl. I niewygodnie – to była druga. Leżała na czymś twardym i lodowatym, jakby zasnęła na ściętej mrozem tafli jeziora.” Tak zaczyna się historia Niny. Dalej już jest tylko więcej tajemnic, zagadek do rozwiązania. Tajemnicza wiadomość na ścianie. Suknia z gorsetem. Pałac. Nie wiadomo, gdzie jest i dlaczego. Nina jednak zdaje sobie sprawę z jednego – musiały w tym maczać palce anioły i nie pozostaje jej nic innego, jak rozwiązać zagadkę, by wydostać się z tego tajemniczego miejsca. Godzina trzynasta może być początkiem lub końcem.
Podsumowując: Najlepsza część. Nie wiem, czy dlatego, że naprawdę była najbardziej mroczna, najbardziej tajemnicza, czy po prostu przyzwyczaiłam się do narracji autorki i z tym tomem poszło mi sprawniej. Podtrzymuję jednak, że to najlepsza z wszystkich dotąd części przygód Niny. Dużo się dzieje. Klimat utrzymany na tym samym poziomie. Wiele tajemnic, zbyt wiele pytań i tak mało odpowiedzi. Zwłaszcza, gdy chce się odgadnąć wszystko przed Niną. Sporo zwrotów akcji. I choć bardziej jest to książka dla młodszych czytelników, przypadła mi do gustu, odprężyła i sprawiła, że nie mogłam się od niej oderwać ani na chwilę. Gorąco polecam.
Ocena końcowa: 7/10.
Tytuł: Tajemnica godziny trzynastej
Autor: Anna Kańtoch
Wydawca: Uroboros
Premiera: 2018-04-18
Ilość stron: 364
Cykl: Tajemnica Diabelskiego Kręgu
Tom: 3
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz